bedrijfsnieuws over Rembrandt Harmenszoon van Rijn, de Kunstenaar Drawing Light van Duisternis

Rembrandt Harmenszoon van Rijn, de Kunstenaar Drawing Light van Duisternis

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (15, 1606 Juli – 4, 1669 Oktober) was één van de grootste schilders van de 17de eeuw in Europa en de grootste schilder in Nederlandse geschiedenis.

Rembrandt bestudeerde onder P. Lastman in zijn vroege jaren en opende een studio in zijn geboortestad in 1625. Hij werkt in een brede waaier van genres, en is goed bij portretten, landschappen, genreschilderijen, godsdienstige schilderijen, historische schilderijen en andere gebieden.

Rembrandt verliet meer dan 600 olieverfschilderijen, meer dan 300 geëtste drukken en meer dan 2.000 tekeningen in zijn leven, bijna geschilderd meer dan 100 zelf-portretten, en bijna verschenen al zijn familieleden in zijn schilderijen.

De plaats van Rembrandt in de geschiedenis van het schilderen, niet alleen in Nederland, maar in heel Europa, is gelijk aan de grote meesters van de Italiaanse Renaissance. Wat hij vertegenwoordigt is de Noordse nationaliteit en het nationale genie. De verschijning van het grote gezicht van Rembrandt is een speciale techniek om zijn speciale ziel uit te drukken. Term chiaroscuro, wanneer gebruikt in verwijzing naar de schilder, nam een speciale betekenis over. Met andere woorden, hebben het licht en dark van Rembrandt en het licht en dark van Renaissance Italiaanse schrijvers zeer verschillende betekenissen. Fromentin, een Franse een de 19de eeuwschilder en criticus, riepen hem een „lichtgevend insect“. Anderen zeggen dat hij licht van duisternis schilderde.

Er zijn twee schilderijen in het Louvre, de „Familie van de Timmerman“ en „Diner van Emmaus“, die als representatieve werken worden beschouwd. Wij kunnen hen gebruiken om het ware werk van Lichte Lun „en Duisternis“ te begrijpen.

Het werk „Heilige Stephen Killed door Stenen“ (verzameld in het Museum van Lyon) openbaart de binnenactiviteiten van de karakters door gelaatsuitdrukkingen te vangen. om karakters met individuele kenmerken gestalte te geven, bracht hij zijn leven door bestuderend fysionomie, en de resultaten van zijn exploratie waren een belangrijk stuk van zijn het schilderen technieken.

Het Rembrandtlicht is een universeel en goed-gebruikt licht. Het gebruikt nauwkeurig driehoekig stereolicht om het overzicht van het cijfer te schetsen en de rest in licht en de duisternis te verbergen. Geeft een stabiel en plechtig gevoel.

De olieverfschilderijen van Rembrandt hebben altijd de „lichte en donkere“ behandelingsmethode, d.w.z. goedgekeurd, gebruikend donkere bruine of lichte bruine olijf aangezien de achtergrond, het licht in geconcentreerde lijnen zoals bossen van toortslicht wordt samengevat, die zich op het belangrijkste deel van het schilderen concentreren. Dit visuele effect is alsof het karakter in het schilderen zich op een zwart stadium bevindt, en een lichtstraal raakt zijn gezicht. Flomentin, een Franse een de 19de eeuwschilder en criticus, riepen Rembrandt een ‚lichtgevend insect‘, terwijl anderen zeiden hij licht met duisternis schilderde.

Het gebruik van Rembrandt van licht is indrukwekkend. Hij gebruikt uniek licht en schaduw. Hij behandelt buigzaam licht en donker licht in complexe beelden, gebruikend licht om het belangrijkste deel te verbeteren van het schilderen, en het donkere deel te laten verzwakken en de secundaire elementen op te lossen. Zijn het magische in de schaduw stellen vormt de sterke dramatische kleur in zijn stijl, en het vormt ook een belangrijke eigenschap van de schilderijen van Rembrandt.