bedrijfsnieuws over Ivan Nikolaevich Kramskoy, de organisator en de leider van de „Reizende Tentoonstellingsschool“

Ivan Nikolaevich Kramskoy, de organisator en de leider van de „Reizende Tentoonstellingsschool“

Kramskoy (Иван Николаевич Крамской) was de organisator en de leider van de „Reizende Tentoonstellingsschool“ (verwezen naar als „Reizende School“), en zijn artistiek inzicht had een aanzienlijke invloed op dat ogenblik op Russische schilders.

De portretten van Kramskoy zijn een ware en diepgaande weerspiegeling van sociale verandering, aangezien de critici het zetten: „Het kon een galerij van eminente kunstenaars en prominente activisten vormen belast met democratische vooruitgang op de vooravond van de Oktoberrevolutie, niet alleen is de glorie van Kramskoy ook de glorie van portrettering.“

In het midden van de 19de eeuw, met de desintegratie van het slaafsysteem, luidde Rusland de welvaart van cultuur en artikel in. Nadat Bryulov en Ivanov, na de inspanningen van een gehele generatie, in de jaren '70 achter elkaar stierven, met de Russische kritiek van realisme leidde de stijging van de literaire beweging tot de totstandkoming van het beroemde realisme de school-reizende tentoonstellingsschool.

Zijn stichter was Ivan Nikolaevich Kramskoy.

Ivan Nikolaevich Kramskoy was geboren in 1837 in een slechte familie in de stad van Ostlogozhsk, Vronnesh-provincie in centraal Rusland. In zijn kinderjaren, werkte hij als lakei en bediende in het dorp. In 1853, herstelde hij de grondplaat met een mobiele fotograaf. Hij kwam toevallig aan Petersburg en werd toegelaten aan het Royal Academy van Beeldende kunsten in Petersburg in 1857.

Op 9 November, hielden 1863, het Royal Academy van Beeldende kunsten in Petersburg een grote ceremonie om de titel van de Grote Gouden Prijs het Schilderen Concurrentie aan te kondigen. De leden van het Academiecomité, allen die medaillelinten dragen, zaten plechtig in donkergroen fluweel. lange lijst. Bejaard Duke Gagarin las het besluit van het Academiecomité in voor een plechtige toon: De „het schilderen concurrentie voor de Grote Gouden Medaille heeft om de 100ste verjaardag van de Academie te vieren beslist de titel „Banket bij het Paleis van Vargara“ te nemen: Zittend op de Troongod door goden en helden wordt omringd, streek de raaf op zijn schouders… wolven die neer de maan achtervolgen, die de bogen van het Valgara-Paleis doornemen dat…“ Op dit ogenblik, 14 wie zich tegenover stil geluisterd aan besluit Één van de studenten bevonden waren een dunne, bleke jonge mens met een dunne baard. Hij ging aan de deken naar boven en zei plechtig: „Wij hebben de universiteit vaak voor toestemming om beelden volgens onze eigen wensen tot stand te brengen, maar de commissie geen tevredenstellen gaf, zodat wensten wij vrij zelf van deze lijfeigenschap gevraagd en hebben ons het diploma van vrije kunstenaar“ gegeven. De jonge man die opstond te spreken was Kramskoy. De Universiteitsraad verwierp uiteindelijk de eisen van 14 studenten en kondigde hun uitwijzing aan.

In 1865, met Kramskoy als kern, vormden deze 14 verarmde jonge studenten een kunstenaars behulpzame fabriek, en adverteerden om divers kunstwerk te ondernemen. Het huis dat zij in Andmiradesky hebben gehuurd werd prettige, communale collective. Elke zomer, verlaten zij het kapitaal en gaan naar de te schetsen en te schilderen mensen; elke winter, nemen zij in nieuwe verwezenlijkingen in dienst en bespreken onderwerpen dat iedereen om enthousiast geeft. Zoals het gedicht van Durinov zegt: „In de open haard van het huis werd niets aangestoken, maar de vlam van de liefde van iedereen voor het Russische schilderen brandde…“.

In de winter van 1868, stelde Mashayedov, een schilder van Moskou, de totstandbrenging van de Reizende de Tentoonstellingsvereniging van de „Russische Kunstenaars“ voor. Hun werken, waarbij het monopolie van kunst wordt gebroken door het koningshuis en de aristocratie kunnen waarderen, en commentaar wordt geslingerd. Anderen die actief dit voorstel in Moskou bepleiten zijn beroemde schilders zoals Berov, Plyanyshnikov, Savrasov en Makovsky, de meesten waarvan leraren van de School van Moskou van het Schilderen zijn. Dit initiatief ontving een warme reactie van de Debao-Kunstenaars Behulpzame Fabriek.

In de herfst van 1870, gingen zij gezamenlijk met de statuten van de reizende tentoonstellingsvereniging akkoord, die hun doel verklaren: Het „doel om het reizende tentoonstellingsverband te leggen is het voor de inwoners van de provincies mogelijk te maken om de verwezenlijkingen van Russische kunst“ te erkennen.

Op 21 November, 1871, opende de eerste tentoonstelling van schilderijen door de Maatschappij wordt georganiseerd in Petersburg dat. De werkzaamheden die aan deze tentoonstelling deelnamen omvatten de Rest van de Jager van Berov de „“ Vliegende de Roek“, van Shishkin „, van Savrasov „Ochtend in het Pijnboombos“ en andere 46 stukken, die warm door het publiek werden geprijst.

In de lente van 1872, opende de tentoonstelling in Moskou, en reiste toen naar plaatsen zoals Kyiv en Kharkov, en werd warm overal met ingestemd. De beroemde criticus Stasov en de beroemde collector Trejakov werden de sterke steun van deze school van het schilderen, geestelijk als materieel gevend sterke steun aan jonge schilders zowel. Zoals de schrijver Saltykov-Shedrin zei: „Van nu af aan, zullen de Russische die kunstwerken in Petersburg of in de Academie van Beeldende kunsten worden ingesloten iets zijn dievan iedereen kan genieten.“ Schilderijen van Kramskoy Zijn reputatie geleidelijk aan werden over het hele land beroemd, was zijn leven beter, en hij ging vaak van de aristocratische maatschappij uit. rijk te zijn, bleef hij de hele dag door schilderen, en zelfs alvorens hij 50 bereikte, was hij oud en ziekelijk.

In 1887, toen Kramskoy een portret van een arts genoemd Rauchpus schilderde, stortte hij voor het schilderen in en stierf.